We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Κ​ο​ι​ν​ό​χ​ρ​η​σ​τ​α ό​ν​ε​ι​ρ​α

by Σπείρα

/
1.
Χωρίς να υπάρχει κάποιος προορισμός τα αστέρια η παρέα μου το φεγγάρι οδηγός σε όλες μου τις πράξεις είμαι ανεξάρτητος στις σκέψεις οδοιπόρος είναι ο δικός μου εαυτός δημιούργημα της σπείρας, γεννημένος απ' το φως παίζω με τα χρώματα παραμένω ζωντανός άγνωστη η λέξη για τον κόσμο ο σεβασμός όπλο μου η γνώση και μιζέρια ο εχθρός… Και με πειράζει που κανέναν δεν τον νοιάζει και κάθεται στον καναπέ του και νυστάζει μέσα στο δικό του καζάνι ο ίδιος βράζει νους και σώμα μόνο μαυρίλα στάζει και με πειράζει η τόση σου αδιαφορία για οτιδήποτε γίνεται στην κοινωνία με πειράζει που είσαι ένα γρανάζι απ' το σύστημά τους και στο τέλος γίνεσαι ένα με τα νερά τους… Καθορισμένοι ρόλοι μέσα στην πόλη όλοι λειτουργούν με κοινωνικά καλούπια όλοι όλοι βάζουν το κεφάλι στην αγχόνη το κυνήγι μιας πιο πλούσιας ζωής αγχώνει μοναδικός σκοπός σου είναι τα λεφτά ξεπούλησες έτσι τα συναισθήματα στηρίχτηκες σε στείρα ιδανικά, όνειρα απατηλά έχεις χάσει την ουσία πια… Δεν θέλω τίποτα είναι όλα ύποπτα βραχυκυκλώνουν το μυαλό μου με προβλήματα ύπουλα αισθήματα κινούν τα νήματα ασπίδα η καρδιά μου τρέφομαι απ' τα όνειρά μου Όταν σε περνάνε για ηλίθιο και προσπαθούν να σου περάσουν το ηλίθιο άμα τύχει και ακούσεις κανά ψίθυρο, αντίλογο σαν και τούτο δω μην τον αφήσεις να περάσει απαρατήρητο είναι καλά στημένο ένα παιχνίδι για πολλούς είναι χαμένο, το μυαλό καλά κλεισμένο, απενεργοποιημένο, μουδιασμένο δεν μένω στάσιμος ποτέ να δημιουργήσω άσε με παρακαλώ για λίγο καθαρό νερό σας πληροφορώ πως δεν θέλω τίποτα γιατί όλα είναι ύποπτα άλλα είναι άγνωστα και άλλα δυσανάγνωστα δυστυχώς αυτά ποτέ δεν είναι τα σωστά συνήθως είναι ποσοστά, μετρητά και τα λοιπά παρόλα αυτά όλοι μαζί σ' ένα ναό μ' ένα βωμό ανίας ποτέ στάσιμοι στον καναπέ ίσα – ίσα με το ζόρι επιβίωση έχει πεθάνει η συμβίωση, είναι ψύχωση είναι να τρελαίνεσαι, απ' το κουτί που συνοδεύεσαι ελέγχεσαι, τηλεκατευθυνόμενε χοίρε, στείρε, στείρε γονέα γέννησες ένα στείρο γόνο έναν ηλίθιο κλώνο το μυαλό μου αφιλόξενο στη στασιμότητα κυριαρχεί η ωμότητα πρότυπα και εχθρότητα και χώρος πουθενά για την δημιουργικότητα καμία πιθανότητα για αντίληψη πνευματική επιβίωση στημένα όλα για να προκαλούν ψυχολογική αλλοίωση αλλοτρίωση και αποσιωποίηση των γεγονότων. Στηρίχτηκες σε στείρα ιδανικά όνειρα απατηλά έχεις χάσει την ουσία πια.
2.
Να' μαστε ξανά μέσα απ' της πόλης την κάθε γωνιά στα χαμηλωμένα φώτα γελάμε δυνατά Μες' τη πόλη αυτή τριγυρνάμε όλοι μερικοί είναι ζωντανοί και άλλοι ζόμπι σαν φαντάσματα αιωρούνται οι φόβοι καταφέρνοντας να αφήσουν την ψυχή τους μόνη Ανεξέλεγκτη κατάσταση πάλι μέσα στην πόλη, όλοι ψάχνουνε για το χαμένο πορτοφόλι, όλοι ψάχνουνε για την χαμένη τους ελπίδα, όλοι ψάχνουνε για την κρυμμένη ατλαντίδα Απεγνωσμένα για ένα φως και ένα σημάδι να ταράξουν τα νερά μέσα στο ήρεμο κοπάδι να αναπνεύσουνε αέρα να αγγίξουνε τη γη να νιώσουν ζωντανοί έστω για μία στιγμή αλήθεια – και ψέμα πόνος – και αίμα μίσος – αγάπη ανακυκλωμένες λέξεις καταλήγουν σε απάτη Ανάμεσα σ' ανθρώπους και ανάμεσα σε σχέσεις να μοιράζεται η ζωή μέσα σε άβολες ανέσεις εξαρτημένοι από κουρδισμένες σκέψεις να «τρέφουν» μ' ανασφάλειες τις πιο όμορφες ορέξεις όνειρα, παραπεταμένα όνειρα αρρωστημένες βλέψεις σταθερά και μόνιμα με δίχως αίσθηση διατηρούν το πρόβλημα άκαρπες κινήσεις σε εδάφη γόνιμα… Στη πόλη, οι άνθρωποι περνάνε τις διαβάσεις, θαυμάζουν τα μνημεία μα ποτέ δε κάνουν στάσεις, κι αν αδειάσεις πρόσεχε τι θα διαβάσεις ξεπερασμένες τάσεις πρόσεχε να μη τις χάσεις. Χημικά επιδρούν στη τοξικότητα του νου είμαστε όλοι τα πιόνια στο παιχνίδι αλλουνού όλοι στο κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού δε θα βρούμε την άκρη δίχως το φως του μυαλού κάποιες γωνιές της πόλης είναι που σε πάνε αλλού εκεί που δεν υπάρχει ούτε ίχνος του εχθρού, εκεί που θα βρεις, τη κρυμμένη αλήθεια, εκεί που ο φίλος έχει φίλο για βοήθεια δεν είναι από συνήθεια, δεν είναι παραμύθια δεν είναι τίποτα άλλο απ' τη κρυμμένη αλήθεια, είναι ότι βλέπεις και απλά το χαίρεσαι, είναι ότι δε μπορείς να πεις γιατί ντρέπεσαι όταν σα ζόμπι φέρεσαι, όταν τα ζόμπι σιχαίνεσαι, όταν ανασταίνεσαι, όταν νιώθεις ζωντανός, όταν βγαίνει απ' την αφάνεια ο άλλος σου εαυτός ευτυχώς εμείς κοιτάμε μόνο εμπρός .... βγαίνουμε απ' τις φλόγες και μετά σαν αετός πετάμε στον αέρα κι ανεβαίνει ο σφυγμός ανεβαίνει η αδρεναλίνη ανεβαίνει ο πυρετός όταν τα ζόμπι της πόλης, μας εμποδίζουμε και γίνεται χαμός.
3.
Το μόνο που με κάνει να κρατιέμαι και να συνεχίζω είναι αυτά που έχω στο μυαλό μου και για όσα ελπίζω είναι λέξεις και ιδανικά είναι ιδέες που ανήκουν πάντα μέσα στη καρδιά είναι πράξεις άφθαρτες που δεν σηκώνουνε μαγκιά είναι η προσπάθεια να νιώσεις στην ψυχή σου πιο καλά, πιο γαλήνια. Ακούς, ενημερώνεσαι και όλο απορροφάς μέσα από όλη την ενέργεια της καθημερινότητας βιώνουμε τη φρίκη της ποσότητας δεν θέλω τη συμμετοχή στο τσίρκο αυτό της αθλιότητας Όμως ο δείχτης στο ρολόι κυλάει μέρες αγωνίας, χρόνια δυστυχίας,χρόνια γαλήνης ευτυχίας είναι μέρες που περάσανε, σε γεράσανε, είναι αυτά που σε διχάσανε και τώρα τι; κάθε μέρα αναρωτιέσαι γιατί; που φτάσανε τα πράγματα ειρωνεία τραγική. Παιχνίδια με τα χρώματα τι ομορφιά πηγάζει φύγε απ' τη μιζέρια φτύσε ότι σε αηδιάζει βγες από τα σίδερα που σ' έχουνε σκουριάσει νιώσε την αδρεναλίνη όταν είσαι εν δράσει παίξε μουσική κάποιος να κάνει την αρχή βγάλε ότι αληθινό σου έχει μέσα η ψυχή μην αφήνεις τ' όνειρό σου μες το χρόνο να χαθεί άσε το συναίσθημά σου να εξωτερικευτεί κάνε ότι γουστάρεις αυτό παρ' το σαν αρχή. Κάνε ότι γουστάρεις αυτό πάρ' το σαν αρχή σαν κομήτης η ενέργεια πρέπει να εκτοξευτεί δεν υπάρχει ούτε τέλος δεν υπάρχει ούτε αρχή με μια σπείρα στο μυαλό μας πολεμάμε στη ζωή ποιος θα πολεμήσει και ποιος θα ηττηθεί στην σπηλιά της αμφισβήτησης το μονοπάτι έχει χαθεί Μια ελεγχόμενη μάζα κουρδισμένες συνειδήσεις περιόρισαν τη σκέψη σου πλασάρανε τις τύψεις αγοράσανε τον έρωτα, ξεπουλήσανε την τέχνη και η γενιά του 2000 να φοβάται μην ξεπέσει Μέσα απ' τις φοβίες των θεών των ύπουλων αυτών εξαγοράσιμων στιγμών ξεπέρασε τα όρια της ζωής που στένεψαν το πνεύμα σε καθρέφτη σιωπής απέβαλλε τα είδωλα του δρόμου τα στημένα και χάραξε τα όνειρα του εαυτού σου κεκτημένα κοίτα με τα μάτια σου και βρες την αλήθεια αν διστάσεις θα χαθείς μέσα στου δρόμου την συνήθεια παραμύθια, καλοστημένα τα παιχνίδια, είναι φίδια την ανθρωπιά να ψάχνεις μέσα στα σκουπίδια αναμασημένα λόγια καταλήγουνε στα ίδια άδραξε τη μέρα σου και κάνε μια αρχή το λουλούδι θα ανθίσει σε μια άλλη εποχή. Σπρωγμένος απ' τη φλόγα του μυαλού μου φλεγόμενος προφανώς ήμουν αναμενόμενος κενός κι ανίκανος να σας χτυπήσω δίκανος ως πολύ πολύ απλός κοιτάω εσένα που περνιέσαι για σοφός δε μ' αρέσει που το λέω αλλά πιο χρήσιμος θα ήσουνα νεκρός. Προφανώς εσύ θα ήθελες φερράρι κι έχεις φορτώσει το αμάξι σου με τόσα που ο αέρας θα το πάρει η γκόμενα μαρκάρει χαίρεται που κάποιος σαν εσένα τη κοζάρει μια νύχτα θα 'ναι μόνο και μετά αντίο παλικάρι, φέρτε μου ένα φτυάρι να θάψω τους ανίκανους ο διάολος να τους πάρει μακάρι μακάρι μακάρι, να ρθει κάποια στιγμή που θα ανοίξουνε τα μάτια και θα πάρουνε χαμπάρι όταν βλέπω καταπίεση κάτι συμβαίνει, κάτι μου τη σπάει, κάτι με τρελαίνει, σηκώνεται η πίεση πονάει το κεφάλι ενέργεια απ' τα πόδια μου και πάνω ξεπροβάλει μπατσάκο βάλε πάλι το πιστόλι στη τσέπη δεν έμαθες ποτέ σου να χτυπάς εκεί που πρέπει χτύπα πιο καλά το μυαλουδάκι σου το χρέπι πες μου ότι είσαι ανίκανος δε θα σε βγάλω ψεύτη κοίτα πιο βαθιά μες' το καθρέφτη κοίτα την κοτρόνα μου επάνω σου που πέφτει, πέφτει, έπεσε… Γι' αυτό κάνε ότι γουστάρεις θα δώσεις και θα πάρεις ότι έχεις στο μυαλό σου και κάνε το δικό σου.
4.
Αναρωτήθηκες ποτέ σου πόση ενέργεια κατέχεις το τι έχεις στο μυαλό σου αν την καρδιά σου μέσα έχεις αν ο λόγος είναι όπλο σου μυαλό σου η ασπίδα ή βουλιάζεις μες' στο ψέμα σου και ψάχνεις για σανίδα. Αν κάνεις αυτό που θες πραγματικά αυτό που ονειρευόσουνα από παλιά, αυτό που όταν το σκέφτεσαι γεμίζει την πηγή, αυτό που δεν έχει ούτε τέλος, ούτε αρχή. Κάθεσαι μες' το δωμάτιο μόνος για άλλο ένα βράδυ και το μόνο άγγιγμα είναι του σκοταδιού το χάδι προχωράς βήμα – βήμα με τα μάτια κλειστά συνάντηση με τους φόβους κράτα τα ανοιχτά βγάλε από μέσα σου την κάθε ανασφάλεια που έχεις πάλεψε το μέχρι τέλους και ας νιώθεις ότι δεν αντέχεις ο επιμένων νικά μυαλό και δύναμη να συνδυάζονται αρμονικά και τελικά θα δεις ότι όλα αλλάζουνε μπροστά σου πλέον το σύμπαν είναι με την μεριά σου η προσπάθειά σου δεν πήγε χαμένη, πεταμένη δεν έδωσες τροφή για μια στιγμή ξεπουλημένη πάνω απ' τις φωτιές είναι η ψυχή σου πάνω απ' τις φωτιές είναι το κορμί σου έχεις βρει το γιατρικό να επουλώσεις την πληγή σου έσπασες τα σίδερα της φυλακής σου Σπάσε και τα ρολόγια να μετράς τα βήματά σου μην αφήνεις να σου βάζουν όρια στα όνειρά σου να κρατάς πάντα τα μάτια σου ανοιχτά να ξεχωρίζεις ποια τα θετικά από τ' αρνητικά ο κόσμος έχει χρώματα αλλά κανείς δεν τα βλέπει με θολωμένη όραση και μπάτσο να επιβλέπει ρουτίνα, μιζέρια, οχτάωρα εξαντλητικά και να' χεις από πάνω σου τα κωλοαφεντικά να γεμίζουν το κεφάλι σου με νεύρα πολλά και μετά πηγαίνεις σπίτι να ξεσπάς στα παιδιά όλα γύρω μας κινούνται πλέον με τα λεφτά και χωρίς γεμάτη τσέπη όλα κυλάνε αργά κι αν κάνεις κάτι δικό σου και τα καταφέρεις να ξέρεις ότι για το κράτος πλέον δεν συμφέρεις γιατί σε θέλουν δούλο, θέλουνε να υποφέρεις. Γι' αυτό υπάρχει λόγος και αφορμή ώστε να εναντιωθείς με πράξεις υποκριτικές να αναμετρηθείς έχεις μέσα σου τη δύναμη τα πάντα ν' αρνηθείς σε όλα αυτά που σε χαλάνε και' τσι να εξελιχθείς δώσε χρώμα στο γκρίζο να πεις «πίσω δεν γυρίζω» σπάσε τα δεσμά που σου επιβάλλανε προκλητικά νιώσε ελεύθερος σε ένα κόσμο χωρίς σύνορα μπορείς να κάνεις το δικό σου χωρίς να' χεις πρότυπα ανεξάρτητος, αυτοοργανωμένος από κάθε κόμμα αποστασιοποιημένος σε κάθε τι που καταστέλλει βγάλε όλο σου το μένος σε κάθε κίνησή σου να μην είσαι φοβισμένος να προχωράς μπροστά με μάτια καθαρά μες' το μυαλό σου η λέξη «στάσιμος» να μην χωρά η σιωπή είναι ο τάφος φώναξε δυνατά η ζωή είναι στα χέρια σου γι' αυτό κράτα τη σφιχτά.
5.
Απ' το να ξεπουλήσω τη μουσική μου και τη τιμή μου να τη δώσω σε εταιρείες για την αυτοπροβολή μου να της βάλουν ετικέτα και όριο χρονικό προϊόν σ' ένα ράφι καταναλωτικό Το κάνω μόνος μου και' τσι του δίνω ελευθερία το εξελίσσω πάντα μέσα από την ανεξαρτησία η έκφραση αφήνετε σε λέξεις χωρίς φραγμούς απεγκλωβισμένη από ποσοστά και αριθμούς. Είναι η έκφραση αλλά και η δημιουργία είναι αυτό που σου προσφέρει απέραντη ηρεμία, είναι αυτό που έχεις στην καρδιά και θέλεις να το βγάλεις, είναι αυτό που όταν το δίνεις δεν ζητάς αντάλλαγμα να πάρεις. Νταβάδες, μαγαζάτορες και πολυεθνικές εισχώρησαν στη μουσική, είναι αυτό που θες; να εκμεταλλεύονται εσένα για την τσέπη τους και να ενισχύεις έτσι κι' άλλο για τα αίσχη τους πρέπει να ξυπνήσεις και καν' τα όλα αυτά πιο πέρα κάθε είδους εταιρείες και κάθε μουσικοπατέρα κράτα το αληθινό, παίξε όλο και πιο δυνατά την ψυχή σου «πλήρωσε» με λέξεις και όχι με λεφτά μακριά από μαγαζιά και κάθε πούστη αφεντικό, μακριά από κάθε χορηγό και κάθε τρωκτικό γύρνα πάλι στις πλατείες, παίξε μουσική στους δρόμους, κάνε ηχορύπανση και αγνόησε τους νόμους παιχνίδια με τα χρώματα και μπλέξιμο με στίχους, μες' το τύμπανο του αυτιού σου να παλεύεις με τους ήχους Φώναξε δυνατά Φώναξε πιο δυνατά φώναξε να σε ακούσουνε σε κάθε γειτονιά μήπως έτσι ξεκολλήσουν απ' τα σπιτικά κελιά. Η επίτευξη του στόχου μπορεί να' ναι δύσκολη μα όταν έρθει το αποτέλεσμα θα είναι αληθινή γιατί αγαπώ τη μουσική και την κρατάω ζωντανή μακριά από κάθε σκλάβο που την θέλει ψεύτικη να ανεβαίνω στο φεγγάρι, να ανεβαίνω πιο ψηλά να χαϊδεύω το ασήμι τίποτα δεν με σταματά εξελίξου πάρε δύναμη και ρίξε φωτιά λιώσε τώρα το παγόβουνο δέσου μ' όνειρα τρελά απομόνωση, φόβος, πόνος, αγάπη, μίσος τι είναι αυτό που θα σε κάνει να αισθάνεσαι το ρίγος αν κοιτάξεις την αλήθεια, αν κοιτάξεις μες το χρόνο μουσικό αντίδοτο διώξε όλο σου τον πόνο μην το κάνεις για τους μπάσταρδους που θέλουν τα λεφτά σου Ελλάδα σε βαρέθηκα εσένα και τα πρότυπά σου γιατί δεν είμαι μουσικός, δεν είμαι καλλιτέχνης πάνω απ' όλα είμαι άνθρωπος, δεν είμαι υπηρέτης θέλω να φτάσω την αλήθεια να φύγω από το ψέμα δεν πουλάω τα πιστεύω μου τα δίνω απλά εγώ σε εσένα μουσική βιομηχανία κλίκες και προαγωγοί τον ανταγωνισμό προβάλλατε με φώτα στη σκηνή αποχαύνωση, εξάρτηση, μιζέρια, υποκρισία τι είναι αυτό που σου στερεί την κάθε ελευθερία ουράνιο τόξο και σκοτάδι των ανθρώπων οι ψυχές ισορροπία, δύναμη φτάσε τις κορυφές.
6.
Άκου τα γούστα των ανθρώπων σε μια φάρμα σκελετών ακούνε ρεγκετόν, υπό επήρεια υπνωτικών δίνουν τη ζωούλα τους για χάρη όλων αυτών. μα δεν αρκούμαστε σ' αυτά, σκεφτόμαστε ένα κόσμο χωρίς ναρκωτικά, χωρίς στρατιωτικούς και χωρίς πειθαρχικά, τα παιδιά θα βγουν στους δρόμους και θα παίζουν δυνατά, δεν υπάρχουνε πια μπάτσοι να ζητάνε τα στοιχεία, δεν υπάρχουνε φάκελοι να σε βάζουν σε αρχεία, η κρατική καταστολή μας φαίνεται αστεία, (όλοι) ξέρουν τι θα πει η αναρχία, δεν υπάρχει πια η γραφειοκρατία. Η τηλεόραση απ' την άλλη πριν μας πέσει στο κεφάλι τη πετάξαμε από κάτω και διαλύσαμε το νάτο μας αρέσει η μουσική και απόμεινε μονάχα η καλή ο κόσμος πήρε πια χαμπάρι και τους έκλεισε στ' αμπάρι και τους φάγανε οι γλάροι δεν υπάρχουν πια μεγάλοι να μας παίζουν σαν το πιόνι και το ζάρι σα ζάλη ακούγεται η φαντασία μου η μεγάλη μα στοχεύουμε ψηλά για να κερδίσουμε τη πάλη, πάλι το παίζουν μερικοί, ότι τίποτα και πάλι δε θα βγεί, μα κάθε χρόνο και καλύτερα απλωνόμαστε ευρύτερα ευρύχωρα μυαλά, χωράνε πολλά, σκέφτονται, μιλάνε βρίσκουν λύσεις και ρωτάνε και οι άλλοι μας κοιτάνε μας σκοτώνουν μας μιλάνε μας αγγίζουν χαιρετάνε μας παιδεύουν συζητάμε μας μυρίζουν μας μασάνε μας αλέθουν μας γαμάνε, δε μασάμε, τους χτυπάμε και γελάμε, καταντάνε να μας φυλακίζουν και χαμογελάμε τους χτυπάμε, τους χτυπάμε. Περικυκλωμένος απ' τα χρώματα του ουρανού έρχονται καταπάνω μου είναι η διαύγεια του νου απορροφώντας κάθε γεύση που μου δίνει η ζωή είμαι μέσα σε μία σπείρα χωρίς τέλος ούτε αρχή ένας κόσμος χωρίς ψέμα, προδοσία, ρουφιανιά ένας κόσμος χωρίς έχθρες, χωρίς όπλα, σύνορα εδώ η αγάπη, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός είναι για όλους τους ανθρώπους ο πρωταρχικός σκοπός εδώ δεν έχει προσωπικό συμφέρον αυτοπροβολή η έκφραση ξυπνάει ένστικτα ανιδιοτελή τα λεφτά γίνανε χώμα, τα όπλα γίνανε πέτρες, οι θρησκείες δεν υπάρχουν πεθαμένοι οι αφέντες μία κοινωνία δίχως ταξικές διαφορές και οι άνθρωποι δεν χωρίζονται σε εθνικότητες μία συλλογικότητα είμαστε όλοι εδώ και ο καθένας «ανοίγει» την ψυχή του στο διπλανό. Πες' το φώναξέ το να το ακούσουν διάδωσέ το στον κόσμο το δικό σου παραμένεις ελεύθερος λαμπερός είναι ο ήλιος καθαρός ο ουρανός.
7.
Φορτωμένος απ' τα παιδικά σου χρόνια με το άγχος έχεις χάσει την ανάγκη για έκφραση λάθος κάθε όνειρό σου κυνηγάς χωρίς πάθος μέρα με τη μέρα πλησιάζει πιο πολύ ο πάτος αντί για μπροστά πηγαίνεις πίσω πάλι, σου μπαίνουνε ιδέες στο κεφάλι για μια κοινωνία χάλι άφησε ελεύθερο τα πετάλι μην ακούς τι λένε οι άλλοι μάζεψε όλα τα όπλα σου και χώσου στης ζωής την πάλη. Αφήστε τα παιδιά ρε να δημιουργούν Αφήστε τα παιδιά ρε να εκτονωθούν δώστε έδαφος ελπίδες, όνειρα χρωματιστά σε μια χώρα που επιμελώς τα αποφεύγει όλα αυτά και γονείς να μην ξεχνάτε τα δικά σας παιδικά τα χρόνια τότε που πιάνατε τη ζωή απ' τα μαλλιά τότε που ανακαλύπτατε το κάθε χρώμα και όλα σας φαινόντουσαν τόσο μοναδικά… Η φωτιά που καίει μέσα σου την ύπαρξή σου να ζεσταίνει ατελείωτος ο κύκλος ρεύμα που σε παρασέρνει το δρόμο που χαράζεις μες στη σκέψη οδοιπόρος γαλήνια τοπία που αναζητάς να φτάσεις τσακισμένες συνειδήσεις, αγιάτρευτες πληγές καθοδήγηση ονείρων, ένοχες οι μητρικές στοργές καταπολέμηση ελεγχόμενης ζωής το πλήθος αυτοκτόνησε σε οίκο ανοχής η αγάπη που σε πρόδωσε την ύστατη στιγμή η θεωρία που δεν έγινε πράξη ξεπουλημένοι ρυθμοί συνεχόμενη αναζήτηση όλο και πιο βαθιά της πανσέληνου φως ενέργεια μας καίει τα σωθικά πλήθος ποτισμένο από καταστολές ανυπολόγιστα τα τραύματα στις παιδικές ψυχές εισβολή προτύπων στο μυαλό σου καθημερινά αρνήθηκες αξίες, όνειρα και ιδανικά. Στείρες σχέσεις σε μια στείρα κοινωνία γεννιέται το παιδί μέσα απ' την ασφυξία το βάλαν σε καλούπι, επιλογή καμία το τρέφουν μ' ανασφάλειες, φόβο, αδυναμία. Κολυμπήθρα ο φόβος, καθορισμένη η πορεία σου δώσανε ταυτότητα, σταυρό, ομοιομορφία σε τύλιξαν σε διπλώματα, καριέρα και δουλεία παιδική τρομοκρατία σε μια ανούσια παιδεία.
8.
απειλή 02:28
Δεν μπορώ να καταλάβω τι θα γίνει πάλι δεν μπορώ να καταλάβω μ' έχει πιάσει το κεφάλι όλοι είναι μόνο λόγια και στη πράξη μη τους είδες καλύτερα να μην μιλάς στα αυτιά σου παρωπίδες κάνε μπίζνες λεφτά – κάνε μπίζνες λεφτά βγάλε κι' άλλα μετρητά – βγάλε κι' άλλα μετρητά η περηφάνια σου ψηλά – η περηφάνια σου ψηλά φτιάξε σπίτι, οικογένεια, πάρε δάνεια πολλά. Λοιπόν καλό είναι να ειπωθούν κάποια πράγματα στην εποχή μας δεν υπάρχουν τα θαύματα οι μπάτσοι το καθήκον δένουν τα αποβράσματα και το κράτος να μας έχει για πειράματα που είναι ο σεβασμός, που είναι η ελευθερία, που είναι το γαμημένο σύστημά σας η δημοκρατία η φωνή μου πάντα δυνατή μέσα από τα ηχεία συμμετέχοντας στην σάπια κοινωνία. Προχωράμε μπροστά, αφήνουμε τα λάθη, κρατάμε τα σωστά, τα κάνουμε όλα πιο απλά είμαστε όλοι για έναν και ένας για όλους, όλοι με τα δάχτυλα γροθιά θα βγούμε στους δρόμους και σ' αυτό που λέγεται κρατική καταστολή με συλλογικότητα γίνεται η ανατροπή. Ελλάς, Ελλάς ρε βλάκα μην μιλάς για χάρη της σημαίας σου εσύ πας και πολεμάς οι αρχηγοί σε θέλουνε να είσαι στρατιώτης ή μάλλον το καλύτερο να είσαι καταδότης, πρότυπα ηλίθια και μάγκες τους παπάδες όλα για το θεό του χρήματος ρε μασκαράδες αντί να πολεμάς για την ελευθερία σου μένεις άπραγος μπροστά στην κυριαρχία σου φοβούμενος κυρώσεις και ποινές, φοβούμενος τις γαμημένες φυλακές σε όλα αυτά μπροστά δεν μπορώ να είμαι αναίσθητος να κάθομαι στο σπίτι μου και να το παίζω ευαίσθητος να βγαίνω για καφέ και μετά στην τηλεόραση να καταθέτω την ψυχική μου εκτόνωση μυαλά ζωντανά και όχι πεθαμένα μάτια να βγάζουν φλόγες και όχι φοβισμένα παιδιά με ενέργεια και όχι απογοητευμένα σε μια χώρα που τα έχει πεταμένα Η απειλή είναι κοντά το ξέρουμε καλά ανεβαίνουνε τα σκαλοπάτια πάμε πιο ψηλά δεν σταματάμε πουθενά, μιλάμε αληθινά πράξεις τα όνειρά μας, οδηγός μας η καρδιά
9.
Κοινόχρηστα όνειρα μοιράζουν ψυχοφάρμακα μια θάλασσα από άγνοια μ' ανθρώπινα ναυάγια επιθυμίες πνιγμένες σε ασφυκτικά δωμάτια τοπία ομοιόμορφα από τα ανοιχτά παράθυρα Τρυπώνουν στις κλειδαρότρυπες των άδειων τους ματιών στοιχειώνουν τις νύχτες, τις κραυγές των εραστών που σκοτώνουν τις ώρες κάτω απ' τα ρούχα της δουλειάς με ρολόγια συγχρονίζουν τους χτύπους της καρδιάς Κοινόχρηστα όνειρα διαφυγές με ψευδαισθήσεις υπνογόνες φωνές να πλασάρουν νέες λύσεις σε μια οικεία φυλακή κλειδώνονται οι αισθήσεις και την ζωή καταναλώνουν οι εξαρτημένοι ένοικοί της Στοιβάζονται στις μνήμες των μουδιασμένων τους μυαλών στο ψυγείο εμφιαλωμένες οι αναμνήσεις των παιδιών εφήμεροι διαβάτες δίχως αύριο δίχως χθες περαστικοί αυτόχειρες πλανιούνται σαν σκιές Ευτυχισμένοι παραμιλούν με στην μαζική τους ύπνωση με μια άρρωστη και άβουλη μα βολική συνείδηση και φροντίζουν με πάθος μέχρι να πεθάνουν να κληρονομήσουν τα παιδιά τους…

about

this is the 2nt Hip Hop album from speira ``koinochrista oneira``

credits

released January 3, 2008

license

all rights reserved

tags

If you like Κοινόχρηστα όνειρα, you may also like: