Μέσα στο σπίτι δουλειά κανείς, μέσα στο σπίτι χαρά κανείς μέσα στο σπίτι φωτιά θα βρεις μέσα στο σπίτι αιμορραγείς, μέσα στο σπίτι ανασφαλής μέσα στο ίδιο σου το σπίτι και δεν νοιάστηκε κανείς που νόμιζες για πάντα πως θα είσαι ασφαλής Μέσα στο σπίτι φωτιά θα βρεις, αντέχει το σκοινί σου άμα θες να κρεμαστείς μέσα στο σπίτι δουλειά κανείς, τρίζουν τα θεμέλια σαν τραυλίζουν οι γονείς σπίτι σου οτι θέλεις μόνο σπίτι μου μην μπεις μόνο σπίτι μου μην μπεις σου γάμησε το σπίτι η ανάγκη να κρυφτείς το σπίτι σου θα αντέξει μόνο εσύ θα γκρεμιστείς μέσα στο σπίτι ανασφαλής. Μέσα στο σπίτι φωτιά θα βρεις, μέσα στο σπίτι αιμοραγείς μέσα στο ίδιο σου το σπίτι δεν σε νοιάστηκε κανείς Μόνιμη θέση στ΄ αγαπημένο έπιπλό σου μικρό σου μίλαγαν εκεί για το καλό σου από το στόμα σου τάιζαν το μυαλό σου σκουπίδια όπου δε μεταβολίζει ο οργανισμός σου.
Αλλάζεις πλάνο, κοιτά μπαλκόνι αναρωτιέσαι γιατί είμαστε όλοι τόσο μόνοι; μα γρήγορα ξεθώριασε αυτή η σκέψη κλείνεις το παράθυρο κανείς να μη σε κλέψει. Περπατάς πηγαίνεις στο υπνοδωμάτιο το κρεβάτι πρόθυμο να σε κοιμίσει να σε ηρεμήσει, να σε γαληνέψει να ξεχάσεις όμορφα ότι σου έχουν αφαιρέσει. Σου πρόσθεσαν προβλήματα και γίναν εμμονή στη τουαλέτα ξέρασες υπομονή το σπίτι εδώ και μέρες έχει νεκρική σιγή προσαρμόστηκες και δε δίνεις αναβολή είσαι σαν έγκλειστος,
φαίνεσαι άρρωστος είσαι αγέλαστος και νιώθεις τόσο ευάλωτος ξεσπάς σε πράγματα κι αλλάζεις τη διαρρύθμιση πιάνεις το παιδί σου και του ξεκινάς κατήχηση . Φωνές ακούγονται απ’ του γείτονα τη πόρτα ο σκύλος πεινασμένος γαβγίζει στη μπαλκονόπορτα σκουπίζεις το μέτωπό σου απ’ τον ιδρώτα άλλη μια μέρα που ‘δες τη ζωή σου απ’ την κλειδαρότρυπα.
Μη μου βουρκώνεις όταν πέφτεις είσαι ότι επιλέγεις, όχι ότι έχεις μακάρι να βγω ψεύτης μα μου πες να με προσέχεις τα μάτια σου καθρέφτης, η στερημένη νιότη μας σε περιμένει στη γωνία μπάλα να την παίξεις. Άλλο μη με μπερδεύεις ή χώσε με μες στα σκατά σου να βγούμε μαζί ή αι γαμήσου να δω πόσο αντέχεις η κινητήριος δύναμη που ΄χουμε χάσει δεν έχει αλλάξει στάση απλά κοντεύει να γεράσει.
Ο χώρος μας στον χωροχρόνο σε στενεύει απλά αντικαθιστά την σύστασή μας με στοιχεία ενεργά η ζωή φορά τη φορά, στιγμή τη στιγμή θα μας προκαλεί με θάνατο η σιωπή, λευκό κελί. Είδα στη πόρτα το κλειδί μα το γεράνι είχε κοπεί στη κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάζω όλη μας τη ζωή ναι, στη κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάζω όλη μας τη ζωή.
Κλεφτές ματιές απ' τα στόρια από ολοκάθαρα, ψηλά μπαλκόνια κάμερες, οθόνες και καλώδια θα σε βλέπω σου ΄πα από την κλειδαρότρυπα(X2).